Was negen jaar toen ik naar Bunde moest was te mager. Ben nu 62 jaar en die hele nare herinnering loopt als un rode draad door mun leven. Ook ik heb pap op moeten eten met mun braaksel erin. En dit is nog maar een verhaal .Ben enkele jaren geleden voor het eerst terug geweest wilde het zien.Ik trof un verwaarloosd huis zonder ramen ,maar voelde de heimwee en verdriet van toen ,stond er als volwassen en goed relativeerd en positief mens te huilen als un kind.