Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
dre
wie kan mij in contact brengen met mensen die op“huize over bunde”in bunde hebben gezeten
Goedemiddag,
Ik heb op Huize Overbunde gezeten van 1974 t/m 1979 in de groepen Zwervers en Merels.
Hele leuke periode gehad in Bunde,ik woonde toen zelf in Geleen maar kom oorspronkelijk uit Den-Haag. Alleen toen ik er 3 jaar geleden langs ben geweest schooten de tranen in mijn ogen.
Op de manier hoe het verbouwd is.
De helft is er afgebroken, en het andere nog bestaande deel daar zitten appartementen in.
Het toen schitterende park met speeltuin en hertekamp en de beek is niet meer zoals het geweest was.
Ze hebben er nu van die vierkante blokbungelow's neergezet, afschuwelijk er is weinig over van toen.
Jammer dat ik het na al die jaren zo terug heb moeten zien.
Ondanks dit, heb ik er een hele leuke en mooie tijd gehad.
Met vriendelijke groet,
Henk. den Engelse
Stellendam.
ik ben er verbleven van 1953 tot 1960. telkens in de vacantieperiode ongeveer 6 weken.ik kom uit een gezin van 7 kinderen. mijn vader was een mijnwerker en heeft jaren in een sanatorium gelegen en is helaas
op 55jarige leeftijd gestorven.ik heb hem nooit gezien. ik vond het daar verschrikkelijk ik heb daar alleen ma\ar gehuild, en dat maar elk jaar weer.het ergste was in de ozonruimte daar moest je onder de lampen zitten opzich is dat wel gezond.maar ik had altijd pech van die verschrikkelijke grote manwijfnon die sloeg me altijd als ik bewoog. zr. eligia was ook een zeer strenge ijskoude non. eigenlijk allemaal er was
totaal geen warmte of een beetje liefde. en juffrouw savelkoul was ook een kinderhater. 2x in de week werd het ondergoed verschoond dar moest je dan inleveren in de slaapzaal, er stonden dan de nonnen en veel kinderen met grote zakken voor het vuile goed in te doen als je ondergoed ook maar een beet vuil was kreeg je wer een paar oorvijgen.als je moest slapen probeerde maar niet je ogen te openen en je moest altijd de handen boven de dekens houden. waarom ze waren zeker bang als je aan je eigen lichaam zat te frunnikken. je mocht niet als je de trappen opliep of afliep niet met je handen aan de leuning komen.
zo is menigeen naar beneden gestruikeld.als je naar de wc moest was dat altijd gezamelijk of je wilde of niet je moest savonds je grote boodschap doen zoniet dan zat je nog erg lang op de wc.s,nacht,s
als je naar de wc moest dat mocht niet er was altijd bewaking van zo,n non die sliep midden in de zaal in zo,n grote cabine. had je als klein jochie toch de moed om naar de wc te gaan en ze trappeerde je kreeg je weer slaag. ook had je kinderen met een zwakke blaas die piesten dan in bed.ja dat merkte je wel de volgen morgen dan werd je tentoon gesteld voor iedereen je moest dan je beddegoed verschonen met alle kinderen en nonnen om je heen, en je kreeg zo,n bruin dik zeil dat moest je dan onder het laken leggen. en je stond dan gelijk bekend als verfoeide bedplasser.de straf was ook vaak een paar uur nachts in de koude badkamer staan, soms zelfs de hele nacht.ik heb kinderen meegemaakt waar dat regematicg gebeurde. en dan dat dwingen met eten, at je het niet zoals de havermoutpap met hele dikke klonters zo dik als een pruim door je keel kreeg, oh geen probleem dan kreeg je weer straf en direct na het weigeren werd je naar je slaapgelegenheid gebracht met je pap tot je het opat of zoals ik de dikke klonters in mijn broekzak weggemoffeld of ban boven naar buiten gegooid met uiteraard de kans nog meer staf te krijgen.ook ben ik met pasen daar geweest, we gingeneieren zoeken en ik vond er een het ei was erg glibberig en heb het weggegooid in de tuin en warempel ze kwamen erachter. de pasen was toen voorbij althans voormij. ik heb 2dagen straf gehad ik moest bij mijn bed blijven.er waren ook mooie dingen de natuur en zo
je had in het bos bij het spoor de blokhut en de apenberg daar heb ik toch wel plezier gehad. en ging je weer van de natuur naar het klooster dan kwam dat onaangename gevoel eer bij je op.ik vind dat die nonnen daar hettoch niet goed gedaan hebben. ijskoude onvriendelijke gedrochten. het komt waarschijnlijk zelf nooit vrede hebben in hun hart en hun roeping. m.vr.gr. frans tarici hoensbroek.
eek
Hallo Dre,
Ik heb een boek geschreven: ‘Vrolijk zullen we altijd blijven’.
Daarin staat een hoofdstuk over het koloniehuis in Bunde, waar ik de eerste dag al wegliep!
Ik heb geen zin om over dat tehuis iets te schrijven, op dit moment.
Verder heb ik in Bunde de bevrijding meegemaakt. Het koloniehuis werd kazerne voor Duitse soldaten, de nonnen werden naar een meisjesschool gebracht in het dorp. De bevrijding duurde twee dagen. Het was verschrikkelijk. Ook hierover wil ik nu niets schrijven. Alles heb ik al geschreven in dat boek. Als je daarover meer wilt weten, kijk dan op: www.grottenverhalen.nl .
Behalve in het koloniehuis met Duitse nonnen, zat ik ook op kostschool geleid door Nederlandse priesters, en lag ik in een sanatorium bij Duitse nonnen. Wat krankzinnigheid betreft: goud voor het sanatorium, zilver voor de kostschool en brons voor het koloniehuis. Het koloniehuis viel dus nog mee.
Daarnaast lag ik 2x in een Nederlands ziekenhuis met Nederlandse nonnen die redelijk aardig waren.
Nou jongelui, zet het maar allemaal van je af! Het leven is te kort voor de onzin uit het verleden. Jacques
In de periode 1969 T/M 1972 was ik in Huize Overbunde intern in de pavilioen van zuster Teresia , jufrouw Elly en Marij,Helaas ben ik de namen van mijn medebewoners voor een groot deel vergeten wel herriner ik nog Paula
Ingrid, graag wil ik in kontakt komen met iedereen die in die periode daar ook waren.mijn teleffon nr is: 06-16454004
mijn e-mail is crond@live.nl.
t.a.v. Rianne (erven) Smits. Ik las dat U in dezelfde periode als leidster gewerkt had, Kunt U mij mischien met mijn zoek poging helpen. Kent U mij ook?
Ik ben er ook geweest in de periode 1970-1972?
weet het niet meer precies, ook niet zoveel herrinneringen. Wel de smerige warme melk, lekkere lammetjespap. de wandelingen door het bos, iets met 7 heuveltjes?
Er was ook een leidster die in Maastricht woonde ze heeft mij een keer meegenomen met de trein, geweldig was dat.
Ze woonde boven een winkel en ze kamde altijd mijn haren.
Verder weet ik niets meer als iemand meer informatie heeft of mij kent van toen graag contact.
smeets.annette@home.nl
Vroeger werden veel kinderen van arme ouders naar Bunde gestuurd.
Dat kwam ook, dat er veel grote gezinnen waren, de ouders hadden dan ook een beetje rust.
Met mijn broer, Frans, zijn we daar vaker geweest voor zo'n 6 weken.
Omgeving Bunde was prachtig, nu is bijna alles volgebouwd met woningen.
Van het klooster is niet veel over.
De behandeling van de kinderen was over het algemeen schandalig:weinig liefdevol en geen begrip.
Als je in de gang stond, dan moesten we allemaal in de rij en op de zelfde kleur tegel staan, deed je dat niet, kreeg je een mep.
De nonnen waren over het algemeen arrogant.
Een ding blijft bij me: in de eetzaal kreeg je af en toe appelmoes, maar ik lustte deze niet, toch moest ik deze opeten.
Toen moest ik overgeven, daarna werd ik naar de slaapzal gestuurd, moest ik de hele dag daar blijven.
Het katholiekcisme heeft niet veel goedsgebracht, getuige de vele berichten van de misbruikpriesters.
Het is goed dat veel naar boven komt.
Soms moet men naar het verleden kijken.
Met vriendelijke groet, Ben Tarici
